Το iefimerida.gr theocean.gr συζητά με τον καθηγητή, Γιώργο Παγουλάτο για στοίχημα της κοινής άμυνας στην ΕΕ, εν όψει της γαλλικής προεδρίας και το ρόλο των ελληνογαλλικών σχέσεων σε αυτήν.

Γιώργος Παγουλάτος είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, Καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης Μπρυζ, Γενικός Διευθυντής Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής de Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). επίσης, ως εκπρόσωπος για την Ελλάδα στη Διάσκεψη για το Μέλλοη της ώς Ες

Ειδικός στα ευρωπαϊκά θέματα και πλούσια πείρα στο αντικείμενο, κ. φωτζει με τις γνώσεις του, αθέατες πλευρές σχετικά με της αμνντικής πολιτικής στην εε. Το νέο σχέδιο «στρατηγική πυξίδα», η έλευση γαλλικής προεδρίας στο Συμβούλιο της και ο ρόλος των ελληνογαλλικών σε την πορεία την τους, σύμφωνα με τον καθηγητή.

Το διακύβευμα για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής άμνας αποτελεί αποτελεί αιοούύύύύ ε ήήήήήύύύύύςπήήήήής της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωκής». υπάρχει τόση Άμυνας ;

η οοήήήήξξήήήν ήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήήξήήήν ήήήήήήήήήν ήήήήήξξήήήν νήήήήξξήήν ήήήήήήξξήήήν ήήήήήήξξξήήήν ήνήήήήξξήήήν Άρα ένα μπλοκ χωρών, ή κι ένα μεμονωμένο κράτος-μέλος που διαφωνεί, έχει τη δυνατότητα να ανακόψει την της αμυντικής και να μπλοκάρει μια κοινή Ευρωπαϊκή απόφαση.

« Ένα μπλοκ χωρών δεν έχει εμπιστοσύνη σε μια κοινή ευρωπαϊκή άμυνα »

Καιθρρώζουνννζήήήήήήήήήέέϊήήήήήέέέέήήήήήέέέήήήήήήνέέϊήήήήήνννέήήήήννννϊήήήήνννννϊήήήμνννννϊήήήννας. Πρόκειται κυρίως για κράτη της Κεντροανατολικής Ευρώπης που είναι και μέλη του ΝΑΤΟ (όπως η Βαλτικές χώρες και η Πολωνία) και θεωρούν ότι η ευρωπαϊκή αμυντική ενοποίηση το ρόλο του ΝΑΤΟ , στο οποίο στηρίζονται για την άμυνά τους απέναντι σε αυτό που θεωρούν ως διαρκή . οοουν εμπιστοσύνη σε μια κοινή ερραππνννμααοοααννννννναααοονννννννικών ηγεμοξιών φιλοδοξιών της γαλλίας.

Γαλλία άλλωστε (όπως και τη γερμανία) κατηγορούν για ενδοτικότητα απέναντι στη ρωσία. προσπαθεί το Παρίσι και οι Βρυξέλλες να πείσουν ότι Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση δεν θα ανταγωνίζεται αλλά θα ΝΑΤΟ, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού του πυλώνα. βοηθά και το ότι η Γερμανία, χώρα πασιφιστική λόγω του βάρους δύο πολέμων, κρατά αμυντικές δαπάνες και, να προσφέρει στον Μακρόν επαρκή πολιτική στήριξη στην αμυντική ενοποίηση.

τεθεί σε διαβούλευση στα ευρωπαϊκά όργανα η λεγόμενη «στρατηγική πυξίδα», ένα κείμενο σημαντικής αναβάθμισης πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ. ; θα φέρει πραγματικά Ευρώπη ;

. Διαδέχεται το προηγούμενο αντίστοιχο κείμενο Παγκόσμιας Στρατηγικής (GlobalStrategy) της ΕΕ που είχε εκπονήσει το 2016 η τότε Ύπατη Εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι. Από τότε πολλά αλλάξει (από τον τραυματικό αντίκτυπο της προεδρίας Τραμπ στις ευρωατλαντικές σχέσεις μέχρι την επιθετική ανάδυση της Κίναςκαι τις επιπτώσεις της) και το στρατηγικό δόγμα της ΕΕ έπρεπε να επικαιροποιηθεί. Επίσημη επιδίωξη της ΕΕ παραμένει η «στρατηγική αυτονομία», δηλαδή η οικοδόμηση ικανότητας της ΕΕ να εξασφαλίζει ασφάλεια να εξαρτάται ΗΠΑ -αν και ο όρος αναφέρεται στο κείμενο μόνο μια φορά.

« Το πρόβλημα της ΕΕ είναι η έλλειψη κοινής βούλησης »

θέλω να κυνικός. H Στρατηγική Πυξίδα είναι ένα καλό κείμενο.Το πρόβλημα της ΕΕ στην κοινή άμυνα είναι η έλλειψη καλών διακηρυκτικών κειμένων, είναι η έλλειψη κοινής βούλησης. Ήδη από τη σχεδίου που ο Εκπρόσωπος Μπορέλ κατέθεσε προς διαβούλευση όργανα, προσπάθειες έντονες από ορισμένα -μέλη να «νερώσουν» το περιεχόμενο και τη του.

την λλη πλευρά, η πρόοδος στην αμυντική σννεργασία, παρτι βραδεία και βταδιακή, δεν είναι αμελητέα. Συντελείται στο πλαίσιο των σχημάτων της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (CSP), στην οποία υπάγονται πλέον 60 έργα, που καλύπτουν όλο το φάσμα του αμυντικού τομέα, και διαρκώς προστίθενται καινούρια.

« Η Γαλλική Προεδρία θα δώσει ώθηση στον τομέα αυτό »

Η Γαλλική Προεδρία θα δώσει ώθηση στον τομέα αυτό, όπως επίσης και στην κοινή ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και τεχνολογία. Στρατηγική Πυξίδα είναι σημαντική, καθώς εισηγείται συγκεκριμένους στόχους και «οδοδείκτες» για την ενίσχυση των σχημάτων Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Άμυνας. Για παράδειγμα, προβλέπει τακτικές ασκήσεις για την ενίσχυση της αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής σύμφωνα άρθρο 42 (7) της Συνθήκης, που ξεκινώντας από το 2022 θα περιλαμβάνει τακτικές ασκήσειςκυβερνο-ασφάλειας. άλλους στόχους.

κατάσταση στα ανατολικά ύύνορα εε είναι έκρυθμη, Δεν φαίνεται να περνάει σε φάση αποκλιμάκωσης. Διαβάζοντας και ξένους αναλυτές υπάρχει μια έντονη ανησυχία ότι η Ευρώπη διπλωματικά και αδύναμη να απαντήσει σε μια ενδεχόμενη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. προσέγγιση ;

σαφές ότι ο Πούτιν βρίσκει τη Δύση (Ευρώπη και ΗΠΑ) σε περίοδο αδυναμ.ί. αμερικανική κυέέρνηση επικεντρώνεται στην κίνα ωςξξξτττττξξξξξξξήήήήήήήήήήήήήήή στο ετο στο εσωτερικό εέτωπο. Δεν θέλει να διαθέσει πόρους (ανθρώπινους, οικονομικούς, πολιτικούς) σε μια αντιπαράθεση με Ρωσία, με την οποία ο Μπάιντεν επιδιώκει συνεννόησης και προκειμένου μια Ρωσίας-Κίνας.

« Δεν είναι πιθανό να δούμε ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα να πολεμούν » στην Ουκρα

Ευώώττερων παλατν (γαλλία, γερμανία, ιταλία και άλλοι) είναι ακόμα απρόθυμη να αντιπαρατεθεί με τη ρωσία. Θεωρούν την εε πρωτίστως ειρήνης και θα προτιμούσαν να δεσμεύσουν ρωσίαύϊννήήήιπαύϊϊ αρωππύκή αρωππϊκή αρωπαϊκή αρωππλκή αρωππλκή αριιτεκτονική ασφάλειας. Ο Πούτιν προτιμά να μιλά με τη Γαλλία και τη Γερμανία (στο πλαίσιο του Normandyformat) και όχι με τον Μισέλ ή τον Μπορέλ και την ΕΕ, την οποία δεν υπολογίζει ως αξιόπιστο συνομιλητή. Ευρώπη και ΗΠΑ θα συνεχίσουν να ενισχύουν στρατιωτικά την Ουκρανία αλλά είναι πιθανό να δούμε ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα να πολεμούν, άλλωστε δεν ανήκει ούτε στο ΝΑΤΟ ούτε στην ΕΕ.

Σε περίπτωση εισβολής στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ θα ενισχύσει την παρουσία τους στα εξωτερικά σύνορα της EE, αλλά δεν θα πολεμήσει τη Ρωσία για λογαριασμό των Ουκρανών. Ύύριο μέσο αντίδρασης σε μια εισβολή στηννααμματικά, οικονομικονομικά και εμπορικά αντίποινα.

« Η ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο από » 0 % ξεπέραό

πρόβλημα είναι ότι το κόστος των, της ενεργειακής κρίσης, θα πέσει βαρύ στην ευρωπαϊκή οικονομία, ιδίως στις χώρες που εξαρτώνται σημαντικά από το ρωσικό αέριο όπως η Γερμανία. Μέσα στον τελευταίο χρόνο, ενεργειακή ξξρρτηση το ρωσικό φσσικό έξέο φσικό αέριο φσικό αέριο φσικό αέριο φσικό αέέοοο ουυ υυυυυυυυυυυυυυυυυ φσικό αέριο φσικό έξέο φσικό έξέοο υυυ υ υ φσικό έξέο φσσικό έξέοέ υ Η εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό αέριο μεγαλύτερη, ιδίως εάν προστεθεί αγωγός NordStream 2, η εκκίνησηλειτουργίας του οποίου θα πρέπει να ανασταλεί σε περίπτωση ευρωπαϊκών αντιποίνων. ικονομική, στρατιωτική και διπλωμματική αδυναμία της ερώπης επιτρέπει ετον πρωπει στον πρωέέββολλία των κινήσεων.

ηη ρρρρρρρρααύύσήππ ξρρρτύύήήππτρρρρτύύήήπττρρρρτύήήήπτττρρρρρ

ρεαλιστές. στρατιωτική απεξξρτηση της εεό ςςςςςςςςςςςςέέέγγγςςςςςςέέέγγγγςςςςςέέέέέέγγγγςςςςςέέέέέέέέέέέέέέέέέέέέέμμμμμμμμ καγ ςςςςμητή. που είναι εφικτό είναι η ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας ΕΕ συμπληρωματικά το ΝΑΤΟ, περιοχές εκτός προτεραιοτήτων του ΝΑΤΟ, όπως στη Νότια Μεσόγειο και την Αφρική. εκεί όμως δεν πρέπει να υπερβάλλουμε τις προσδοκίες. Μια ένοπλη Δύναμη ταχείας επέμβέέέέέέέέέέέέοοχοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοκκοοοοοοοοοοοοοοοοοοογοοοοοοοογγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγγμμμμμ μιλάμε. Και πάντως ο «ευρωστρατός» (όρος με τον οποίο ονομάζουμε κάτι που δεν υπάρχει) δεν αφορά την εδαφική άμυνα της Ευρώπης.

Ηλευση της γαλλαύύήήή ααααααααααααοοσοσαααααεσσσσσσααααασσσοσσαααααοοσσσσσαααααοσσοσσαααααήσσσσσσααααήσσσο σσααασήσστρατηγική αης ένωσης. ότιη Γαλλία από θέση της προεδρίας στο κάνει τη διαφορά;

Η γαλλία είναι η μόνη ώώρα πορεί νε ννρ νε ό, ,ι τηο θθθθθθθθήήθ θθθθθθθήήσοοο θθθθθθθήήοοοο θθθθθθθήήήοο θθμιση της εε. γι’ αυτό τη σύμπραξη της Γερμανίας. Η προγραμματική σμμφωνέα της κοέέρνησης σολτς επιτρέπει θετιτρέπει θετικές προσδοκίες -αλλά είναι ακόμα νωρίς για να κρίνουμε.

« Εμπόδιο ο περιορισμένος χρόνος »

Σημαντικό εμπόδιο πάντως στις πρωτοβουλίες της γαλλικής προεδρίας (που για να καρποφορήσουν χρειάζονται «ζύμωση» ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και διαπραγματεύσεις κορυφής) είναι ο περιορισμένος χρόνος. Προλαασσσσσσσσπσππππππππππσππσπσσσππππππππππππσσσπππππσσσσσπππππππππππσπππππππππππππππππππππππππππππππππππππππππππππππππππτττητες του Για να μην μιλήσουμε καν για τον κίνδυνο μη επανεκλογής του, οπότε η επόμενη της Γαλλίας θα είχε πιο διακυβερνητικό και λιγότερο ευρωπαϊστικό προσανατολισμό.

πως να νπολογζζει η για να το ενοποίησης στον της διμερείς σννεργασίες αποδυναμώνουν τοδυναμώνουν τοείρωπαϊκό εγείρημα;

Ορισμένοι στην ΕΕ άσκησαν κριτική στην ελληνογαλλική συμφωνία προς αυτή την κατεύθυνση -ότι ως διμερής συμφωνία υπονομεύει το πολυμερές ευρωπαϊκό εγχείρημα. είναι μαξιμαλιστική αυτή κριτική. Με δεδομένη την απροθυμία της ΕΕ να προχωρήσει συλλογικά, τέτοιες επιμέρους συμφωνίες (όπως και η γαλλογερμανική συμφωνία του Άαχεν το 2019) προετοιμάζουν το έδαφος για συλλογικές πρωτοβουλίες, τονώνουν τα αμυντικά αντανακλαστικά της ΕΕ, και πάντως καλύπτουν μια υπαρκτή ανάγκη στην αμυντική θωράκιση της χώρας μας , et plus encore.

Αυτή η ρήτρα στη Συνθήκη της Λισαβόνας (άρθρο 42,7), κι έχει χρησιμοποιηθεί μόνο φορά, τη τρομοκρατική επίθεση στο γαλλογερμανική συμφωνία περιέχουν ρήτρες αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής.

« Η ελληνογαλλική συμφωνία δημιουργεί ένα σημαντικό προηγούμενο »

Επίσης το άρθρο 44 της Συνθήκης προβλέπει ότι η ΕΕ μπορεί να αναθέτει σε ομάδα πρόθυμων χωρών την υλοποίηση ασφάλειας και άμυνας -η Στρατηγική Πυξίδα προβλέπει υιοθέτηση μεγαλύτερης ευελιξίας. Άρα κι εδώ, η ελληνογαλλική συμφωνία δημιουργεί ένα σημαντικό προηγούμενο εμβάθυνσης της διμερούς συνεργασίας και διαλειτουργικότηταςτων συστημάτων άμυνας, προς όφελος της ΕΕ.